Pytania i Odpowiedzi

1. Należy zgłosić się do Spółki, a na podstawie otrzymanych informacji BPEC opracuje wstępną koncepcję techniczno-ekonomiczną przyłączenia.
2. Na podstawie przeprowadzonych analiz Spółka przedstawi ofertę przyłączenia obiektu na potrzeby cwu w ramach niniejszego programu.
3. Po przystąpieniu do programu na podstawie przedłożonej oferty, złożonego wniosku o przyłączenie oraz wydanych warunkach technicznych przyłączenia zostanie podpisana umowa przyłączeniowej określającą m.in.:
   • strony zawierające umowę oraz prawa i obowiązki stron
   • harmonogram realizacji inwestycji i termin jej zakończenia
   • sposób finansowania inwestycji
   • przewidywany termin rozpoczęcia dostawy ciepła na potrzeby cwu
   • obowiązek zakupu układu pomiarowo-rozliczeniowego
   • odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy przyłączeniowej
4. Po zawarciu umowy przyłączeniowej BPEC Sp. z o.o. rozpocznie działania związane z inwestycją tj. prace projektowe oraz wybór wykonawców dla zakresu inwestycji leżącego po stronie Spółki.
5. Na podstawie wykonanej dokumentacji technicznej BPEC przystąpi do realizacji inwestycji w swoim zakresie.
6. Równolegle do prac prowadzonych przez BPEC odbiorca na własny koszt wykona instalacje wewnętrzną cwu oraz zdemontuje istniejące podgrzewacze gazowe.
7. Po dokonanym odbiorze prac modernizacyjnych nastąpi podpisanie umowy sprzedaży i przesyłu ciepła oraz uruchomienie dostaw ciepła.

Proponowany przez BPEC Sp. z o.o. system podgrzania ciepłej wody z miejskiej sieci ciepłowniczej nie wpływa na jakość ciepłej wody w kranie z uwagi na fakt, iż podgrzanie zimnej wody wodociągowej, następuje poprzez wymiennik ciepła tj. nie ma bezpośredniego kontaktu pomiędzy gorącą wodą sieciową z sieci ciepłowniczej, a zimną wodą wodociągową. Jakość ciepłej wody w kranie zależy więc od jakości wody wodociągowej dostarczonej do budynku, a za nią odpowiada PWiK w Brzegu oraz stanu technicznego instalacji wewnętrznej w budynku, za którą odpowiada Zarządca budynku. przyłączenia.

Trudno jest jednoznacznie określić ten koszt, a próba odpowiedzi na tak postawione pytanie może wydać się dość skomplikowana. Wysokość jednostkowego kosztu podgrzania 1m³ wody uzależniona jest od wielu czynników takich jak intensywność korzystania z ciepłej wody, stan techniczny instalacji cwu, rozległość tej instalacji czy odległość ją dzieląca od węzła cieplnego, w którym następuje jej faktyczne podgrzanie. Mimo, że dostawca ciepła stosuje jednakowe ceny i stawki opłat dla wszystkich odbiorców zaliczonych do tej samej grupy taryfowej, jednostkowa cena podgrzania 1m3 wody może się znacząco różnić w poszczególnych obiektach, z uwagi na czynniki wymienione powyżej.

Mimo wszystko, przyjmując pewne założenia, możemy spróbować odpowiedzieć na postawione pytanie dokonując szacunkowych obliczeń. Przyjmijmy, na podstawie aktualnie stosowanej taryfy BPEC, że średnia jednostkowa cena ciepła brutto w grupie taryfowej 1C wynosi 66 zł/GJ w przypadku przygotowywania cwu. Sprawdźmy teraz ile potrzeba energii cieplnej aby podgrzać 1m3 wody wodociągowej o temperaturze 10^oC do temperatury 55^oC. Aby tego dokonać należy skorzystać ze wzoru:

Q = V * p * c * Δt

gdzie:

V = 1m³ (objętość podgrzewanej wody)

p = 994 kg/m³ (gęstość wody)

c = 4189 J/kg K (ciepło właściwe wody)

Δt = 55^oC – 10^oC = 45^oC (różnica temperatur)

Wyliczenie:

Q = 1 * 994 * 4189 * 45 = 187.373.970 J ≈ 0,19 GJ

Koszt podgrzania 1m3 wody wodociągowej wynosi więc:

0,19 GJ/m³ * 69,89 zł/GJ = 13,28 zł/m³

Jest to jednak koszt podgrzania wody występujący w sytuacji idealnej, tj. takiej w której nie występują straty ciepła, czyli przy sprawności równej 100%. W rzeczywistości konieczne będzie, ze względu na wspomniane straty ciepła, zużycie większej ilości energii cieplnej do podgrzania wody wodociągowej o temperaturze 10^oC do 55^oC.

Ile zatem należy zużyć energii cieplnej do podgrzania wody wodociągowej do odpowiedniej temperatury z uwzględnieniem strat ciepła? Z doświadczenia własnego oraz innych przedsiębiorstw ciepłowniczych wiemy, że w przypadku dostawy cwu do budynków wielorodzinnych ilość niezbędnej energii cieplnej może wahać się w granicach 0,3 GJ/m³ do 0,6 GJ/m³. Znaczące różnice wynikają przede wszystkim z zastosowanych rozwiązań technologicznych instalacji dystrybucyjnych ciepłej wody użytkowej, ich stanu technicznego, rozległości tych instalacji, itp.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nowoprojektowane instalacje są nowoczesne technologicznie zarówno pod względem funkcjonalności jak i materiałów z których są budowane. Ponadto unika się obecnie budowania rozległych instalacji dystrybuujących ciepłą wodę z węzła ciepłowniczego do mieszkań odbiorców. Wszystko to sprawia, że ilość energii cieplnej niezbędna do podgrzania 1m3 wody jest na możliwie niskim poziomie i nie powinna przekraczać 0,3 GJ/m³. W takim przypadku jednostkowy koszt podgrzania wody wodociągowej wyniósłby 0,3 GJ/m³ * 69,89 zł/GJ = 20,97 zł/m³.

Czy cena, którą spróbowaliśmy oszacować przy określonych założeniach, jest wysoka czy niska? To kolejne pytanie, które może interesować. Żeby to sprawdzić należałoby znaleźć punkt odniesienia, do którego moglibyśmy porównać wyliczoną cenę. Wydaje się, że najlepszym sposobem rozwiązania tego zagadnienia będzie sprawdzenie jaki jest koszt podgrzania 1m³ wody w przypadku zastosowania przepływowego gazowego podgrzewacza wody, potocznie nazywanego junkersem. Aby tego dokonać również w tym przypadku należy wykonać szacunkowe wyliczenia.

Wiemy już, że aby podgrzać wodę wodociągową o temperaturze 10^oC do 55^oC niezbędne jest 0,19 GJ energii cieplnej przy założeniu braku strat. Wiemy także, że omawiany sposób przygotowania ciepłej wody użytkowej również charakteryzuje się stratami ciepła podczas jego wytwarzania w podgrzewaczu gazowym oraz podczas jego dystrybucji do poszczególnych punktów poboru. Posiłkując się Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej, przyjęto sprawność wytwarzania na wysokim poziomie 80% oraz sprawność dystrybucji ciepła na poziomie 80%. W takim przypadku aby uzyskać 0,19 GJ energii cieplnej do podgrzania 1m³ wody potrzebna jest energia zawarta w paliwie gazowym wynosząca 0,30 GJ. Zakładając, że wartość opałowa gazu GZ-50 wynosi teoretycznie 0,03605 GJ/m³, do wytworzenia 0,30 GJ energii cieplnej potrzebne będzie 8,320 m³ gazu. Przy średniej cenie jednoskładnikowej gazu w grupie W-2.2 wynoszącej 0,174143 zł/kWh (bez opłat stałych) koszt gazu wyniósłby 16,08 zł brutto. Należy zwrócić jednak uwagę, że koszt ten zwiększy się o stałe opłaty abonamentowe ponoszone bez względu na wielkość zużycia gazu. Ponadto w celu poprawnego wyliczenia końcowego kosztu podgrzania wody w gazowym podgrzewaczu należy doliczyć wydatki związane z corocznymi przeglądami instalacji gazowej i przeglądami kominiarskimi oraz koszty serwisu i napraw, a także amortyzacji pozwalającej na zakup nowego piecyka po jego wyeksploatowaniu. Szacuje się, że łączny koszt o którym mowa powyżej może wynieść 235 zł w skali roku, co przy założeniu, że w lokalu mieszkają 3 osoby, które średnio zużywają 35 litrów ciepłej wody użytkowej na dobę, daje dodatkowy koszt podgrzewania wody wodociągowej w kwocie 6,13 zł/m³. Łącznie zatem koszt przygotowania ciepłej wody użytkowej w podgrzewaczu gazowym wynosi 22,21 zł/m³. Koszt ten znacząco zwiększy się w przypadku gazowego podgrzewania wody starego typu (z zapłonem płomieniem dyżurnym). Przyjmując sprawność źródła ciepła na poziomie 50% w przypadku takiego rozwiązania, jednostkowy koszt podgrzewania wody wodociągowej zwiększy się z 22,21 zł/m³ do 31,86 zł/m³.

Porównywalnie drogim rozwiązaniem będzie korzystanie z podgrzewacza elektrycznego. Jednostkowy koszt podgrzania 1m3 wody wodociągowej, przy cenie energii elektrycznej w wysokości 0,58 zł/kWh, wyniesie 30,61 zł/m³.

Podsumowując, można dojść do wniosku, że ciepła woda użytkowa z miejskiej sieci ciepłowniczej jest konkurencyjna cenowo na tle pozostałych popularnych metod jej wytwarzania. Główną przyczyną tego jest fakt, że w przypadku cwu z sieci miejskiej odbiorca nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów eksploatacyjnych. W przypadku korzystania z podgrzewacza gazowego odbiorca musi ponosić koszty serwisowania i czyszczenia kotła, koszty napraw czy jego całkowitej wymiany jak również koszty przeglądów kanałów spalinowych i instalacji gazowej, których należy dokonywać raz w roku. Ponadto nie należy zapominać, że cwu z miejskiej sieci ciepłowniczej to bezpieczeństwo i komfort użytkowania, których ceny nie sposób wyliczyć.

Do wyliczeń przyjęto taryfy nośników energii aktualne na dzień 01 września 2019r.: BPEC - grupa 1C; PGNiG - grupa W-2.2 - bez opłat stałych (indywidualny piecyk gazowy) oraz W-4 - bez opłat stałych (kotłownia gazowa); Tauron - grupa G11. Ponado w celu poprawnego wyliczenia końcowego kosztu podgrzania wody w indywidualnym piecyku gazowym doliczono wydatki corocznych przeglądów instalacji gazowej i przeglądów kominiarskich oraz koszty serisu i napraw, a także amortyzacji pozwalającej na zakup nowego piecyka po jego wyeksploatowaniu, a w przypadku kotłowni gazowej dodatkowo koszty jej obsługi oraz energii elektrycznej na potrzeby pracy urządzeń pomocniczych. 

Instalacja wewnętrzna ciepłej wody użytkowej w budynkach wielorodzinnych zbudowana jest z dwóch równoległych przewodów rurowych, z których jeden służy do przesyłu ciepłej wody z węzła cieplnego do punktów poboru wody w mieszkaniach, a drugi zapewnia cyrkulację ciepłej wody, tak aby można było z niej korzystać bezpośrednio po odkręceniu kranu. W celu ograniczenia strat ciepła w trakcie przesyłu i cyrkulacji ciepłej wody przewody rozprowadzające i cyrkulacyjne muszą posiadać odpowiednią izolację termiczną.

Projektant instalacji wybiera miejsca, którymi poprowadzone zostaną piony instalacyjne. Ich lokalizacja zależy od usytuowania punktów poboru wody. W najczęściej spotykanych rozwiązaniach piony instalacyjne zabudowuje się w specjalnie do tego celu przygotowywanych szachtach technicznych usytuowanych w ogólnodostępnych ciągach komunikacyjnych lub w kanałach spalinowych służących wcześniej odprowadzeniu spalin z gazowych podgrzewaczy wody.

Instalacja ciepłej wody użytkowej w budynku będzie realizowana na koszt Inwestora/Odbiorcy poprzez wybranego np. w drodze przetargu wykonawcę.

Budowa wewnętrznej instalacji ciepłej wody tj. piony cwu, rozprowadzenia na poszczególnych piętrach budynków jak również instalacje wewnątrz mieszkań będzie prowadzona w taki sposób aby do minimum ograniczyć uciążliwość tych prac dla mieszkańców oraz tak aby nie powodować niepotrzebnych zniszczeń. W przypadku prowadzenia instalacji wewnętrznej cwu wewnątrz kanałów spalinowych, ewentualne zniszczenia zostaną praktycznie wyeliminowane.

Czas trwania montażu uzależniony będzie od doświadczenia i organizacji pracy wykonawcy instalacji wewnętrznej ciepłej wody użytkowej. Przyjmuje się iż doświadczony wykonawca jest w stanie przeprowadzić prace instalacyjne w jednym mieszkaniu w ciągu jednego dnia.